නිවන්සුව..

මේක මේ මට අමතක වෙලා තිබ්බ රසකතාවක්.. අද තාත්තා මතක් කරලා දුන්නෙ.. ඉතිං ලියන්ඩ හිතුනා..

අපෙ අත්තම්මා.. අම්මාගෙ අම්මා.. නැති වෙලා.. අපි ගියා මල ගෙදර.. මං ටිකක් විතර පුංචී.. මට ඒ හැටි ගානකුත් තිබ්බෙ නැහැ.. අපෙ අම්මා නම් අඩාගත්තු ගමන්මයි.. එත් මට නම් ඒක ට්‍රිප් එකක සතුටක් ගෙනාවේ. ඒ ඇයිද මං දන්නැ.. සමහර විට අම්මාගෙ පවුලෙ ඔක්කොම නෑ දැයො එකතු වෙන නිසායි.. ඒ අයගෙ ළමයි එක්ක හොද හැටි නටන්නයි පුලුවන් වෙන නිසා වෙන්ඩැති..

බීම බොන්න.. ගඟේ පීන පීන නටන්න. බෝට්ටු පදින්න.. මාලු අල්ලන්න. තව මං ආසම කරන වැලි පොලවේ බොරු වලවල් හාරලා.. කවුරු හරි චුටි ළමයෙක් ගෙනැල්ලා ඒ වලට දාන්න.. මැංගුස් කඩන්න.. කන්නෙලියෙ යන්න.. කැලේ ඇතුලෙ රවුන් ගහන්න.. කොච්චර සුංදර පරිසරයක්ද ඒක.. ?

අත්තම්මාගේ මරණෙ මුල් දවස් වල වැඩකටයුතු සාමකාමීව උනා.. අපේ ගමේ අයත් අත්තම්මලාගෙ ගමට ඇවිල්ලා තිබ්බා.. ඒ අපෙ තාත්තා වෙනුවෙන්..
ඉතිං ඒ අතරෙ.. වැඩි හිටි කෙනෙක් වෙන.. අපි ආදරෙට කියන රාලහාමි සීයත් ඇවිල්ලා උන්නෙ..
ඒ සීයා තමා පංසලේ දහම්පාසලේ ප්‍රදාණ ආචාර්ය..
            ඔනම වැඩකදි පැනලා දෙන්න සීයා මාර දක්ශයි.. ඉතිං ඒ වෙලා වල හීනියට කොර වෙච්ච වෙලාවලුත් නැත්තෙම නැ..

දවසක් දහම් පාසලේ සමිතිය වෙලාවේ.. සියාට කතාවක් තිබ්බා.. සීයා නොදන්නා සංගීතයක් ගැන කියලා මාර චාටර් එකක් කැවේ.. ගත්තා මයික් එක..


අකුරු මැකි නැ කොල ගැලවී නැ බොද වී නැ සිතුවම්..
ඉස්සර වාගේ.. තාමත් මතකයි හෝඩි පොතේ පාඩම්.. //

මේ ඊරී.. බිම සීරි.. කුන්ඩුමනී හිස පීරි..දෝසිය පුරාවා දීසි දමා ලා.. හුටා!!

ඊට පස්සෙ මොනාදෝ බයිලා වගයක් කියලා ශේප් උනා..

එත් අද කතාව ඕක නෙවෙ...! මල ගෙදර.. සීයටත් ගමෙන් ගිය අයගෙන් කතා කරන්න කතාවක් දුන්නා.. ශෝකය ප්‍රකාශ කිරීම!

ඇත්තටම අද ඉතා සෝචනීය දවසක්.. අපේ මේ උපාසක මහතාගෙ (අපෙ තාත්තා) ප්‍රිය බිරිද ගේ ආදරණීය මවු තුමිය අද අප දමා යන්නට සැරසී ඇත.. මේ උපාසක මහතා (අපේ තාත්තා) ඉතා අගනා සේවයක් ගමට කරමින් නම දිනාගෙන සිටින මනුස්සයෙක්.. ඔහුට නිතැනින්ම උදව් උපකාර කරන්නෙ ඔහුගේ ප්‍රිය බිරිද.. එවන් දුවෙක් ලබන්න මේ අද අපෙන් සමුගන්න මවු තුමිය වාසනාවන්ත වී ඇත.. ඉතිං ඒ මහතාට (අපෙ තාත්තාට) අපි නිවන්සුව ප්‍රාර්ථණා කරමු..!!

මලා..! අහන් උන්න මිනිස්සු කොහොම හිනාව තදකර ගෙන හිටියද කියන එක මාර ප්‍රශ්ණයක්!!


ද බනී..෴


..

මා දුටු "ගාමනී"

මුලින්ම කියන්ටොන අපේ තාත්තා මං දන්න විදියට ඒකාලේ ඡංදේ දුන්නෙ UNP එකට.. අපිත් පොඩි කාලේ ඉදන්ම නිකන්ම UNP උනා.. මොකද වැඩිපුරම දකින්නෙ කොළපාට කොඩි නිසා.. දේශපාලනය කියන්නෙ මොන මගුලක්ද කියලවත් දන්නැති අපි පාටක් අල්ලගෙන ඉස්කොලේ එවුන් එක්ක මරාගත්තා.. ඒ තාත්තලාගේ පැත්ත ගන්න ඔනි නිසා.. !!
    කාලය ඔහොම ගෙවිලා ගියා.. UNP කියන එකේ තෙරුම දැනෙන්න ගත්තා.. ඒ විතරක් නෙවේ.. අනික් පක්ශ, පාට මිනිස්සු ගැන එක එක කතා, කට කතා අහන්න දකින්න ලැබුනා.. නිල් පාට පැත්ත හරි රතු පාට පැත්ත හරි මොන පාට හරි උනත්.. මට කොළපාට තරම් එක පාටක් වත් අල්ලව්වෙ නැ.. ඒ තරමට මං තාත්තාව විශ්වාශ කරා.. දේශපාලණ පක්ශයකට මාව නිකන්ම තල්ලු වෙලා ගිහින් තිබ්බා.. මට ඒක නවත්ත ගන්න බැරි උනා.. මං කොළපාට උනා..! (නැනැ හම තළෙලුයි)

පසු කාලිනව වෙනසක් උනා.. යුද්දය ඉවර උනා.. අලුත් කෙනෙක් රජ කම ගන්න අවා.. මගේ දේශපාලණ උණ වැඩි උනා.. පාරෙ තියෙන පොස්ටර් එකක් නැර බැලුවා.. මට ඔහු වීරයෙක් වගේ පෙනුනා.. මං එයාගේ පැත්ත ගත්තා.. තාත්තත් එයාගෙ පැත්තට නිකන්ම ඇවිල්ලා තිබුනා..

ඉතිං මම ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකා මහත්තයාගේ පැත්ත ගත්තා.. එතුමාගේ ගුණ වර්ණනා කලා.. අනික් පාටවල් වලින් සමාජයේ මිනිස්සු මිරිකේද්දි අපිට ෆොන්සේකා මහත්තයා වීරයෙක් වෙන්න ගත්තා.. ජීවිතෙට දැකලවත් තිබුනේ නැති මනුස්සයා මට වීරයෙක් වෙන්න වැඩි කාලයක් ගියේ නැ.. "යුද්දෙ ඉවරකලේ ඒ මනුස්සයා.." අන්න එහෙමයි අපි හැම තිස්සෙම ඒ මනුස්සයාගැන හිතාගත්තෙ..!

නමුත් ඔය සියල්ලම අවසං වී එතුමා හිරේට යනකම් වත් මට ඡංද බලය තිබුනේ නැ..! නමුත් මගේ ඡංදය සරත් මහත්තයාට වෙන්වෙලා තිබ්බා...!


ලොකු ටෝක්ස් නැති චේද තුන හතරකින් මට පෙන්නන්න උවමනා කලේ මං කැමති දේශපාලන පක්ශය ගැන..

+මචං බනියා උඹ ගාමනී බැලුවද ?
 
*නැ බං උඹ ලග තියෙනවද ?

+ඔව් ඕයි මේක අරන් පලයං සිරා කතාව..

*අඩේ මං ෆිල්ම් හෝල් එකේ බලන්න යන්න උන්නෙ බං.. මැක්සා ඇ.. මං පෙන් එක උදුරගෙන ගෙදර එන්න පිටත් උනා.. ..

      දඩිබිඩියේ ගෙනැල්ලා දාලා බැලුවා.. මගේ ලේ රත්වෙන්න වෙලා ගියේ නැ.. සදරු අයියාගෙ යාලුවාගෙ කතාව මට මතක් වෙන්න වැඩි වෙලා ගියේ නැහැ.. මගේ ඇගේ ලේ නලියලා ඇගේ මයිල් කෙලින් වෙලා තරහෙන් ෆෝවර්ඩ් කලේ බයටම.. මොකද මට ලේ හෙල්ලෙන එව්වා බලන්න බැරිකමට, ගැහැනුන්ගෙ පිරිමින්ගෙ බෙලිකපන එකට.. ඒ වගේම අර ළමයා පොලවේ ගහන සිද්දියට.. මගේ හිත සලිත වෙන්න මහ වෙලාවක් ගියේ නැ.. සඳරු අයියා කියන්න වගේ
          "මම මීට දින කීපයකට උඩදී අපේ එහා ගමේ සිදුවීමක් ඇසුරෙන් නිර්මාණය කරපු ගාමනී චිත්‍රපටිය බැලුවා .ඒත් ඒ චිත්‍රපටිය තුළ තිබුණේ මගේ ගමට හුඟක්ම සමාන පරිසරයක් විතරයි . චිත්‍රපටියේ පළමු විනාඩි විස්ස නම් සියේට සීයක්ම ඇත්ත සිදුවීමක්. ඒත් අනික් ටික කතාවක්ම විතරයි"

ඇත්තටම මුල් විනාඩි 20 තුල කතාව සත්‍ය එකක් කියලා තෙරුම් ගත්තෙ සඳරු අයියාගෙ කතාවෙන්.. ෆිල්ම් එකේ දී ප්‍රේක්ශකයාගෙ හිරි ගඩු පිප්පෙන්න, මයිල් කෙලින් වෙන්න, ලේ රත් වෙන්න තියෙන එකම හරිය ඔය ටික විතරයි..
ඔය ටික බලද්දි අපිට මොකක්ද මතක් වෙන්නෙ ? "යුද්දය" නේ ? ඔනී පොඩි එකෙක්ට යුද්දය ගැන දැනෙන්න කරපු සාර්ථක නිර්මාණයක් විදියට මං ඕක දකිනවා.. ඒ වගේම අපේ මහ උන්ගේ හිත වෙනස් කරගන්න බලකරන චිත්‍රපටියක් විදියට මම දකිනවා..

මට කතා කරන්න ඔනේ උනේ මේ චිත්‍රපටිය ෆිල්ම් හෝල් වල යද්දිත් අපි අතරට ආවේ කොහොමද ?
එක වෙබ් අඩවියක දැක්ක විදියට මෙකේ නිර්මාතෘ කියලා තිබ්බෙ පිටපත ලබාදෙද්දි ඒකෙ තව පිටපතක් හොරෙන් අරගෙන අන්තර්ජාලයට මුදා හැරලා කියලා.. එහෙම වෙන්න පුලුවන්ද ?
චිත්‍රපටියක අවසාන ෆිල්ම් රෝල.. එහෙම නැත්නම් DVD එකක් කියලා හිතමු.. නිශ්පාදක තුමා, ඔන්න මචං ඕක ෆිල්ම් හෝල් වල දාලා මට කීයක් හරි හොයලා දියං කියනවද ? නැහැනේ, වගකීමකින් ඊට වගකිවයුතු පාර්ශවයකට නෙ ලබාදෙන්නෙ චිත්‍රපටි ශාලා වලට බෙදන්න.. ඒ මනුස්සයාත් කීයක් හරි හොයාගන්න වැඩේ නැතිකරගෙන ෆිල්ම් එක එළියට දාවි කියලා හිතනවද ?
      ඔය බෙදාහරින්නා හැර චිත්‍රපටි ශාලා හිමිකාරයින්ට ඔවාගේ පිටපත් ගන්න නම් ගන්න තියෙන එකම ක්‍රමය මගේ දැනිමේ හැටියට චිත්‍රපටිය දාවණය වෙද්දි කැමරාවක් අල්ලං ඉදලා වීඩියෝ කරගන්න එක විතරයි.. (මීට අමතර ක්‍රමයක් තියෙනවා නම් මාව නිවැරදි කරන්න) නමුත් මං බලපු වීඩියෝව හොද තත්වයක තිබ්බා.. ඒක ටොරන්ට් එකකින් භාගත්ත එකක් කියලා සාක්ශි තිබ්බා.. එහෙනම් ඒක කැමරා කොපියක් නෙවෙ.. නමුත් මට දැනුනේ ඒක කැමරා කොපියක් බව අගවන්න බොරු අසාර්ථක උත්සාහයක යෙදිලා තිබ්බා..
      මෙන්න මට හිතෙන විදිය.. මේකට මුලුමනින්ම දේශපාලණික බලපැමක් මත හෝ දේශපාලකයින්ගෙ උවමනාව මත සිද්ද වෙච්ච චිත්‍රපටියක් විදියටයි මම දකින්නෙ, මං එහෙම කියන්න හේතුව මේකයි
        ජිවිතේට "ගෝනගල" ගම දැකලා නැති කොළඹ උන්ට තමා මුලින්ම මේ චිත්‍ර පටිය අහුවෙන්නෙ.. මොකද අන්තර්ජාලෙම ජිවත් වෙන මිනිස්සු වැඩි හරියක් ඉන්නෙ කොළඹ පැත්තෙ නිසා.. ඔබට මතක ඇති කාලයක රජයට කොළඹ නගර සභාව දිනාගන්න පුලුවන් උනාද ? නැහැනේ නේද ? ඒ මොකද යුද්දය කලේ කොහොමද ඒකට උර දුන්නෙ කවුද ඔය සියල්ලම ගැන හිතන්න මොලයක් තිබ්බ උන් ටිකක් උන්නෙ ඔය කොළඹ නිසා.. ඕකට සාක්ශියක් විදියට මට තියෙන්න මේ දවස්වල සෝශල් නෙට්වර්ක් වල වෙන කතා බහා FB, Twitter ඉන්න උදවියට ඕක මං පැහැදිලි කරන්න ඔන අරුමයක් නෙවේ.. තව රූපවාහිනි මාද්‍ය.. කොටින්ම අපේ ගමේ ඇන්ටනාව අඩි 40 උස්සව්වත් පෙනුන චැනල් දෙකයි ඒ රූපවාහිනි හා ITN  ඔය දෙකම කලේ මොකක්ද ? ආන්ඩුවේ වැරදි වහලා නිවැරදී දේම විතරක් මිනිස්සුන්ට පෙන්වන එක.. ඉතිං උතුරෙන් මෙහා ඉන්න මිනිස්සු රජයේ හොද විතරක් දකිමින් සිහින ලෝකයක තනිවෙනවා..  ඒ වගේම බිස්නස් කරන උදවිය.. බිස්නස් කරන අයට ලොකුම සහනයක් දීලා තිබ්බෙ UNP එකෙන්.. මේ දැන් ඉන්න රජතුමාගේ පක්ශයෙන් කවදාවත් සහනයක් තිබ්බෙ නැ.. හොයපල්ලා.. අපිට දියල්ලා කියන මතය උඩයි ඒ අය උන්නෙ.. අපේ තාත්තා UNP උනෙත් ඕක නිසා වෙන්නැති..ඒක නිසා කොළඹ බලප්‍රදේශය කවදාවත් රජතුමාගේ පක්ශයට දිනාගන්න බැරි උනා..

        ඉතිං මේ චිත්‍රපටිය යොදාගෙන අර කොළඹ උදවියගේ හිත වෙනස් කරන්න උණු කරන්න අපූරු විදියට දේශපාලණික උපක්‍රමයක් භාවිතා කලා,  "ගාමනී" එලියට දාලා එක.. රු 150 ට පෙව්මන්ට් එකේ විකුණන ෆිල්ම් එක ගන්න ටිවි එකේ ගාමනී ට්‍රේල එක දැක්ක ඔනි එකෙක්ට හිතෙනවා නිතැනින්ම..

      ඒ වගේම ටොරන්ට් එකක් අමාරුවෙන් බාගන්න එකා ඕක දන්න දන්න හැමොටම දීලා හෙන ආසාවෙන් පොර වෙනවානේ.. පෙන් එකෙන් ඕක වෙන එකෙක්ට දෙන එකේ එකම තෘප්තිය ඒක තමා..
ඉතිං ෆිල්ම් හෝල් වල ප්‍රදර්ශණය වෙද්දිත්, ගාමනී රට පුරා තියෙන ප්ලෙයර් වල.. කොම්පියුටර වල ප්ලේ වෙන්න වැඩි කාලයක් ගියේ නැ..

ඔය චිත්‍රපටියට ගිය වියදම කෝටි 3ක් කියලා හිතමු.. ඕක දේශපාලකයෙක්ට මහලොකු ගානක්ද ? මෝයකටෙන් පොල් ලෙල්ලක් ගියා වගේ ඕක.. ගාමනී අන්තර්ජාලෙට දාලා ඉවර වෙලා, ඔන්න මචංලා අපි ෆිල්ම් එක නෙට් එකට දැම්මා කියලා තව පබ්ලිසිටියක් දෙන්නත් එක්ක නඩුවකුත් දැම්මා.. චිත්‍රපටිය විකිණීම තහනම් කියලා.. අපි ඒක නිසානේ දන්නෙ අඩේ ඩවුන්ලෝඩ් කරගන්න ටොරන්ට් ඇති කියලා..
ඔය නඩුව දැම්මට ඕක එලියට දාපු උන්, විකුණපු උන් එකෙක් වත් පොලිසියෙන් අල්ල ගත්තද ?

දැන් ඔක්කොම හරි.. යුද්දය ඉවර කල එක නම් මාර පිනක්.. ගෝනගල ගමේ වගේම අනික් දුශ්කර ගම් වලත් මිනිස්සු ආයෙ අඩන එකක් නැ ඔන්න ඔහොමයි ඕක බලපු හුගක් අය හිතනවා ඇත්තෙ.. එතැනදි නිකන්ම මතක් වෙන්නෙ ගොඩක් අයට අපේ රජතුමා.. රජතුමනි මේ හාවාට නම් එහෙම හිතුනේ නෑ ඕං..!  යුද්දයෙන් අඩපු මිනිස්සු තාම අඩනවා.. ඒ බඩගින්නට.. අඩනවා නෙවේ ඇඩෙනවා..
      මට ඔනි ඔනි දේ මේකයි කියලා දෙපාරක් ඇඩුවාම දුක හිතිලා අරන් දීපු තාත්තට මට කැමරාව අරන් දෙන්න විදියක් නැ පුතෙ කිවාම මගේ පපුව හෝස් ගාලා ගියා.. ඒක කලේ ඔබයි රජතුමනි..!

      ඉතිං මේ ආන්ඩුව අර ගන්න බැරිවෙච්ච ඡංද කෑලි ටික ගන්න අසාර්ථක උත්සාහයක යෙදුනා කියලයි මේ හාවට හිතෙන්නෙ..

ආයෙ මතක් කරනවා මං සරත් ෆොන්සෙකාගේ පැත්ත ගත්තා කියලා උඩින්ම කියලා තියෙනවා.. ඒ වගෙම මේ ආන්ඩුව පිලිකුල් කරනවා කියලත් බය නැතිව කියනවා.. ඇයි මට මොනා කරන්නද ? වැඩිම උනොත් කොන්දක් නැති ඇනොනිමස් කෙනෙක් කුණුහරුපයක් දෙකක් කියලා දාවි.. ඒ උනා කියලා මාව මරන්නද ? මැරෙන්න උනත් මට කිසි බයක් නැ..

මට හිතුනන විදිය වැරදි සම්පුර්ණ අසත්‍ය විකාර කතාවක් වෙන්නැති.. ඒ ගැන බය නැතිව කමෙන්ට් කරන්න.. මොකද මේ අන්තර්ජාලෙ ඉන්නෙ අපි අපි විතරයි.. මට බැන්නට මං  තරහා නැ කා එක්කවත් :)

එහෙනම් ජය..!!
PirateBunny෴
...

අයියාගෙ මල ගම..

--
එක කුසයක උපන් නැතත්
තිබ්බෙ එක උස මහතක්..
උන්නෙ අයියා මල්ලි වාගේ..
ගාල්ලෙ අපේ ගම හොල්ලං

පල්සර් බයික්කයක් අරන්
දුන්නා උඹේ මහ එකා..
හිතන් නැතිව ඉන්නට ඇති..
ඒ උඹේ අවසන් වාහනේ කියා..

කාල කන්නි දොර දෙකේ බසයේ
මැද්දෙ හිර උන පල්සරෙට
හිතක් තිබ්බෙ නැහැ හිතන්ට...
උඹ අහු වෙයි රෝදෙට කියා..

කකුල උඩිං අතක් උඩිං..
බස් එකෙ රෝදය ගියා..
දොස්තර වරු ඇදක් උඩක
පැය ගානක සටනක් කලා.

කාල කන්නි මාරයා විත්
උඹේ හුස්මත් ගෙන ගියා..
අපිට තිබ්බ එළ බොක්කක්..
නැති වී තුන් මසකුත් ගියා..

තුන් මාසේ බන තිබ්බාලු
අද හැන්දැ වරුවේ හතට..
මං ගියේ නැහැ ඒ පැත්තට..
දුක දරන්න බැරි හින්දම..

මට හැකි නම් මගේ පන කද..
දෙන්නට තිබ්බා උඹ හට..
අපේ අම්මාට මල්ලී ඇත..
ඒක හින්දා අවුලක් නැත..

උඹට උන්නෙ නංගී විතරයි..
අම්මත් දැන් ලෙඩ ගානේය..
නංගීට හැකි වේවිද හෙට..
රැක ගන්නට ඒ පිං කඳ..

මට කල හැකි එකම මගුල..
බැද ගන්නවා නුඹෙ නංගිව..
රැක ගන්නට දෙමා පියං..
මගේ ඇහැක් ලෙසට යසට..!!




තනි ඇහැට අඩන
PirateBunny


.

මේ ## තලගොයා සර්..!

මේක ඇවිල්ලා මං වැස්සට වැරදිලා ඉස්කොලෙට ගිය දවසක වෙච්ච සීං එකක්.. කට කහනවාට වැස්සට කිවාට එදා හොට රතුවෙන්න පායපු දවසක්...

සුර්්‍යා පායලා දිලෙන්නෙ.. පරිසරේ සුංදරයි ලස්සනයි..

අනම් මනම් ඔන්නැ.. කතාව මේකයි

             (වැරදිලා වත් එකෙක් හරි අහන්න එපා මේක බනියාට උන එකක්ද කියලා.. එහෙම උනොත්.. මේ හාවා නරක හාවා කියන්න එපා හරියේ) :D :D

ඔන්න බනියයි.. බනියාගේ අති(ප)ජාත පාපමිත්‍ර සේනාවයි.. ආතල් එකේ ක්ලාස් කට් පාරක් දාලා කයියක් ගගහා ඉන්නවා..

කට්ටා: හම්මට සිරි.. මචං උබලාට කියන්න විද්‍යාව තමා යකෝ මගේ ජිවිතේ කෑවේ..!

නුවන්: ඒ මොකද බං ?

කට්ටා: උබට කියන්න බං.. මං දවසක් ගහක් යට උන්නා මචං සිරාවට සිංදුවක් කියාන හරිද..

සුප්පු: නෑ..ඉතිං කාක්කෙක් කක්කා කලාද ?

කට්ටා: නැ යකෝ.. මගේ ඔලුවට වැටුනා මචං.. හෙන චූටි ගොබොල්ලක්..

නුවන්: අම්මට සිරි.. ඒක තමා මචං... මං නිකමට එත් බැලුවා උබට අනක් එනවාද කියලා.. ඔලුව තාම ගෙඩි ගැහිලානේ ?

කට්ටා: නැ බොල.. මට ඒක වැටිච්ච ගමන්ම සිහි උනේ.. අර ඇපල් ගහක් යට උන්න එකා.. ඌ බං වැරදිලාහරි.. පොල්, කොස්, වරකා, දුලියන් වගේ ගහක් යට උන්නා නම් ? අපිට මෙහෙම දුකක් නැනේ බං..!

නුවන්: උබේ කතාවත් හරි බං. ඔය අනම් මනම් ඔලුවට දාගත්තු උන් නැත්නම්.. බං අපි මෙහෙම කටු කනවද ?

බනී: අඩොව්.. අර බලපල්ලා.. තලගොයෙක්..

කට්ට: අම්මට සිරි.. මොනාද හාරන්නෙ ඌ.. බිත්තර වගයක් නේද ?

නුවන්: ශිකේ පවුකාර සතා.. මොනාද දන්නැ බිත්තර කනවා.. ඉක්.. අප්පිරියිය..! :-/

සූප්පු: අඩෝ කට වහගනිල්ලා.. ඕක තමා ආහාර දාමය..!

කට්ටා: අනේ කට වහගනින් සූප්පුවෝ.. අහාර දාමය කියලා කොහොමද.. ඌ මහ පවක් කරගන්නෙ..
(කට්ටා ඌව එලවන්න ලැස්තිවෙයි)

බනී: ඔන්න ඔහොම ඉන්න දියං බං.. ඕක එලව්වාට ආයේ එනවානේ..

කට්ටා: එහෙම කොහොමද යකෝ ? බලපං ඔය බිත්තර වල අයිති කාරිය..  කොච්චර දුකක් වේදනාවක් විදලාද බිත්තරයක් දාගන්නෙ ? ඌ මිනිහා එක්ක "මෙව්වා" කරලා.. මාස ගානක් බලන් ඉදලා.. පැටියෙක් බිහිකර ගන්න දගලන්නෙ.. මේ යකා ඒකිගේ හීන ඔක්කෝම බොද කරන්න නේ හදන්නෙ ?

බනී: හාහා කට වහගනින්.. අපෝ උබේ කට නම් අම්මපා...!

ආ ළමයි.. විද්‍යාව පාඩම මෙතැනද කරන්නෙ ? 

කට්ටා: බලපං මචං මේ #ස තලගොයා.....

අඩෝ විද්‍යාව සර් යකෝ...............!!!!!


පා:ලී: 
      කට්ටාට එදා සර් අතින් සිදු ඌ දේ තවමත් අප දන්නෙ නැත.. කට්ටාගේ සියලුම වචන සැට් එක සර් විසිං අසා තිබිනි.. බ්ලොග් එක්ක තුල කුණුහරුප ලිවිය හැක.. ඒත් හාවා හොද එකා නිසා ඒ කිසිවක් නොලියෙව්වෙමි (මුගේ බොරු, සිංඩිවලින් එලවනවා නේ;)

සෝ කතාව තෙරුනාද මංදා.. තෙරුන් නැතත් මට කරන්න දෙයක් නැනේ ඉතිං.. මොනා කරන්නද නේද ? :D හික් හික් :D

නෑ:ප:ලි :  "මෙව්වා" යන වචනයට වෙනත් සුද්ද සිංහලයේ ඇති අගනා වචනයක් දන්නෝ ආදේශ කරගත්වා..!!! සර්ට මල පැන්නේ ඒකටයැයි අපිට ආරංචී විය..!

PirateBunny෴

.

බනියා හිර ගත වෙයි 'ද' ?

  කලින් පොස්ට් 3-4 ටම රිප්ලයි දැම්මෙ නැහැ.. පොස්ට් ලිවත්.. කමෙන්ට් කරන එක දැන් කම්මැලි කමක් වෙලා.. :D
               කොච්චර ලේ කෝප උනත්.. හිනා වෙලා ඉන්න පුලුවන් මෙහෙම ලියලා.. එකට වැටෙන කමෙන්ට්ස් බැලුවාම.. ඒක නිසා 2-3 පාරක්ම කල්පනා කරලා ලියන්න හිතුවා.. මෙකත් අර කලින් ලිවා වගේ පොලිස් කතාවක්..
        දැන් නම් මට ලංකාවේ පොලිසිය තිත්ත වේගෙන එන්නෙ.. (කලිනුත් එහෙමයි) එත් රටක් උනාම නීතියක් කියලා දෙයක් තියෙන නිසා කරබාගෙන උන්නා.. මේක නම් නොකියාම බැරි දෙයක්.. මීට කලිනුත් පොලිසියෙන් මට ප්‍රශ්නයක් අවා.. ඒක කලින් ලිවේ නැහැ.. එත් අද දෙකම ලියන්නයි හදන්නෙ..

අද රෑ 9 ට විතර ගෙට්ටුවට කවුදෝ තඩිබානවා ඇහුනා..  මං යන කොටම.. ගෙට්ටුව ඇරෙන සද්දය ඇහෙනවා.. මං හිතුවේ තාත්තා ගෙට්ටුව අරින්න ඇති කියලා..
        මෙන්න මං යන කොට ගෙට්ටුව ගාව පොලිස් මහත්තයෙක්.. එතුමාම ගෙට්ටුව ඇරලා..

මං : මොකක්ද වෙන්න ඔනේ ?

රාලහාමි : මේ එක්සිඩන්ට් එකක් වෙලා හන්දියේ.. ඒක මනින්න ටේප් එක ගෙන්න අමතක උනා.. ටේප් එක ඉල්ලගන්න අවේ..

මං : දිග ටේප් නම් නැ.. අඩි 5 එකක් දෙන්නද ?

රාලහාමි :  අහ්.. මෙහෙම තැනක ටේප් එකක් නැද්ද ? (අපේ වියාපාරය අනුව අනිවාර්්‍යෙන්ම ටෙප් එකක් තියෙනවාමයි)

මං : නැති නිසා තමයි කිව්වේ නැහැ කියලා.. !

රාලහාමි : ආ එහෙමද ? එහෙනම් කොට ටේප් එක දෙන්න

මං : ටේප් එක දෙන ගමන්.. රාලහාමි කවුද දැන් අලුතින් අපු OIC ?
එක්සිඩන්ට් එකක් උනාම ටේප් එකක් ගෙන්න ඔනේ කියලා දන්නෙ නැද්ද ? 

රාලහාමි කාගේදෝ නමක් කියලා, නැනැ ඔය ටේප් එක හරියන්නැ කියලා යන්න ගියා..

...................................................................................................................................................................
මං අහන්නෙ.. රටේ නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන හැත්ත වෙලා.. ලැජ්ජ නැතිව ගෙට්ටුව ඇරන් එන්නෙ අහවල් දේකටද ?

ඔච්චර රටේ අනතුරු සිද්ද වෙනවා.. එහෙම වෙද්දි.. අනිවාර්‍යයෙන්ම ටේප් එකක් ගෙනියන්න ඔනේ කියලාවත් මතක නැති එවුන්ට රස්සාව දුන්නෙ කොහොමද ? එහෙම උන් රස්සාවේ තියන්නෙ මොකටද ?

..................................................................................

දෙවැනි කතාව..

මේක උනේ මාස 2 කට විතර කලින්.. එත් ඔහොම හැන්දැවක.. 119 emergency service කියලා ගහපු ජිප් එකක් නවත්තලා අපේ ගේ ඉස්සරහා.. ගේට්ටුව අරින්න කියලා..  මාත් ඉතින් හදිස්සි කාරණයක්ද දන්නැහැනේ කියලා ගියා ගෙට්ටුව ගාවට ගිහින් පොඩ්ඩක් ඇරියා ගෙට්ටුව..

රාලහාමි : මුදලාලි ඉන්නවද ?

මං : ඉන්නවා.. හැබයි නිදි..

රාලහාමි : නැගිට්ටවන්න බැරිද ?

මං : නිදාගත්තාම ඇහැරෙන කම් සාමාන්‍යයෙන් අපි නැගිට්ටවන්නෙ නැහැ.. මොකක්ද කාරණය ?

රාලහාමි : තාත්තා හම්බවෙන්න අවේ..

මං : මං කිවානේ ඉතිං නිදි කියලා.. වෙන්න ඔනේ මොකක්ද ? මං කරන්න පුලුවන් දෙයක් නම් කරන්නම්..

රාලහාමි : අපිට ලෑලි ටිකක් ගන්න ඔනේ.. පොලිසියේ වැඩකට..

මං : ආ අහ්.. මං නම් මේ වියාපාරය ගැන දන්නැහැ.. තාත්තා තමා දන්නෙ.. තාත්තා එක්ක කතා කරගන්නවද ? (මං දන්නවානේ ඉතිං දඩයක් කියලා ;)

රාලහාමි : එහෙමනම් තාත්තාව නැගිට්ටවන්න බැරිද ?

මං : කලින් මං කිවානේ.. නිදා ගත්තාම අපි නැගිට්ටිවන්නෙ නැහැ.. ඔන්නම් හෙට උදේට එන්න.. තාත්තා උදේට ඉදීවි..

රාලහාමි : බැබැ මේ දැන් හදිස්සි වැඩක් ..

මං : එහෙමනම් කරන්න දෙයක් නැහැ.. වෙන තැනකින් ගන්න.

රාලහාමි : ආ එහෙමද ? මේහේ මොන පොලිසියටද අයත් වෙන්නෙ රාලහාමි ? (එයා එක්ක අපු වෙන කෙනෙක්ගෙන් අහනවා)

2 රාලහාමි : ****** ට තමා.. (එයාලාගේ පොලිස් කොඨාශයම තමා)

රාලහාමි : ආ එහෙමනම් ඉතිං අපිත් උවමනා වේවිනේ.. අපි අයේ එන්නැ හරිද..

මං : ඔව් ඉතිං උවමන වෙවී.. පැමිණිල්ලක් එහෙම තිබ්බොත් දාන්න එන්න එපැයැ..  ඔය මහත්තයා කවුද ? නම කියනවද මට ?

රාලහාමි : මං **** පොලිසියේ OIC (ඔරවගෙන ටක් ගාලා මාරු උනා.. නම කියන් නැතිව)

____________________________________________________________________________________________

"රාලහාමි : ආ එහෙමනම් ඉතිං අපිත් උවමනා වේවිනේ.. අපි අයේ එන්නැ හරිද.."

මේ යකා එහෙම කියන්න හෙතුව.. අපිකරණ වියාපාරයෙදි.. හදිස්සියෙවත් යම් කිසි දෙයක ප්‍රශ්ණයක් උනොත් පගාව දීලා බෙරෙන්න පුලුවන් කියන අදහසින් නේ ?

අපි නීතියට වැඩ කරනවා නම් එක එක යක්කුන්ට දෙකට නැවෙන්නෙ මොකටද ? ඔහොම OIC ලා පොලීසි වලට පත් කරන්නෙ මොක්කුන්ද ?

........................
මේ ප්‍රශ්ණ දෙකෙන් මට තාම ගැටලුවක් අවේ නැහැ.. සමහර විට ඉදිරියට කුමක් හෝ දේකදි පොලිසියට යන්න උනොත්.. අනිවා මුන් මට විරිද්දව උපරිමයෙන්ම දඩුවම් කරන්න හදාවි..

එත් මට අවුලක් නැහැ.. මං නීතියට වැඩ නම්.. පොලීසි මොකටද ? කාටවත් දෙකට නැවෙන්නෙ මොකටද ?
පොලීසිය කියන්නෙ අපේ සේවකයෝ.. එහෙම අයට ඔලුව කසන්න අවශ්‍ය නැහැ නේද ? ඔලුව කසන්න ඔනේ වැරැද්දක් කලා නම් නේ ?

අයුක්තියට කතා කරන්න කවදාවත් බය වෙන්න නරකයි..!

PirateBunny..෴

පාලි: මේක ලියන අතරෙ, හිතාදර බ්ලොග් සහෝදරියක් එක්ක පොඩි වලියක් ගියා.. මේ පොස්ට් එකෙ තියෙන දේ වල් වල තරහත් එක්ක කවදාවත් නැතිව මං එයාට බැන්නා.. කරපු වරදට සමාව ඉල්ලනවා එයාගෙන්.... ගැණු ළමයින්ට දෙයක් කියන්න කලින් 2 පාරක් නෙවේ 3-4 පාරක්ම හිතන්ටොන ;-)..

තව ඔනෙවාට වඩා open වෙන්නත් නරකයි :D

කටත් පරිස්සම් කරගන්ටොන..!

..

blog එකේ හිට්ස් වැඩිකරගැනීමේ ක්‍රම සහ විධි

මේක මගේ ඔලුවට ආවේ.. අර මලින්තයාගේ කතාවක් එක්ක.. මායි සුදාරක මලයයි (අර චූටි එකා) එක්ක ටිවිටර් එකේ පොඩි සද්දයක් දාගෙන ඉන්න කොට..

වැඩේ උනේ මෙහෙමයි.. සුදාරක ගේ ටිවිට් එකකටයි මගේ ටිවිට් එකකටයි.. මලින්ත දාලා තිබ්බා..
මෙන්න මෙහෙම..

malinthe Malinthe Samarakoon

@ssudaraka @anushk4 ලියපල්ල පොතක් ‘හිට්ස් වැඩිකරගැනීමේ ක්‍රම සහ විධි ‘ කියල

 

හුගක් අය අඩන මාතෘකාවක් වෙලා තියෙන "හිට්ස්" වැඩිකරගැනීමේ ක්‍රම ටිකක් කියලා දෙන්නයි හදන්නෙ..

අපි 1ක ඉදන් යං...

01. බ්ලොග් එකක් අටව ගතයුතුය.. ටෙම්ප්ලට් එක බලන එකා අංඤකොරොස් වෙලා යන්න තියෙන්ටොන

02. මෙකේ ඇඩ් 100-200 දැම්මට අවුලක් නැත. (කියක් හරි එනවා නම් මොකද නේද ? ) :D

03. පොස්ට් වල නම් එච්චර ගුණාත්මක බවක් ඇවැසි නැත.. (අලුත්ම ක්‍රමේ ඔය බයිලා ගහපු බ්ලොග් එකකිං සුරුස් ගාලා හොරකම් කරලා දාන්නත් පුලුවන්..නැත්නම් google කරලා, එක්කෝ yahoo සර්ච් පාරක් දාලා මොකක් හරි සොෆ්ට්වෙයාර් කැල්ලක විස්තර එක්ක තඩී පොටො එකක් දැම්මාම මදැ.. ඔන්න පොස්ට්)

(වැදගත්ම ටික)

04. කාගේ හරි බ්ලොග් එකක් අල්ලලා හොදට බැනලා පෝස්ට් එකක් දාන්න..

05. බ්ලොග් ලියන උන්ගේ, අඩුපාඩු, සොශල් මිඩියා වල අඩුපාඩු දාලා පොස්ට් එකක් දාන්න

06. බ්ලොග් ලියන උන්ට ඇනෙන්න පොස්ට් එකක් දාන්න (මෙක නම් සුදාරකයාගේ ප්‍රර්්‍යේශණත්මක වචනයක් :D )

07. තමන්ගේ ආගමේ තියෙන අඩුපාඩුවක්.. හෝ මොකක් හරි ජනප්‍රිය කතාවක වචනයක් දෙකක් සැරට ලියලා.. දාන්න..

08. තමන්ගේ දුක කියලා ඇඩෙන පොස්ට් එකක් දාන්නත් පුලුවන්. Eg: අනේ මට ලියුකේමියාව වගේ ලු මං මැරේලු :'( (අන්න ඒ වගේ)

09. නිලියකගේ මොකක් හරි ඕප දූපයක් හොයලා දාන්න, ඔය කවුරු හරී ජනප්‍රිය නිලියක් ඔඩෙල් බැග් එකක් අරන් පාරේ ගියා කියලා කිවත් ඇති..  (උඩ කියපු සියල්ලට වැඩියෙන් හිට්ස් එනවා ඒකට)

10. වැදගත්ම දේ මාතෘකාව.. මාතෘකා වලට උදාහරණ ටිකක් දෙන්නම් එවාගෙන් ඉගෙන ගන්න

 i  ආදරය   (ඔබමයි මගේ ජීවේ දාලා යන්නැ වස්තුවේ)
 ii  බුට්      (ඔබට හොද නම් මට මොකද)
 iii  රාගය   (ගැනියෙක් සමග සංසර්ගයේ යෙදිනි) 
 iv හැකින්     (ආතල් එකේ හැක් කරමු) (හැක් කිරිල්ල හෙවත් මරාගෙන කෑම)

11. තියෙන හැම බ්ලොග් එකකම කමෙන්ට් එකකිං ඔයාගේ බ්ලොග් එකේ URL එක දාගෙන යන්න (මරා ගන්නවා බලන්න මේ පැත්තට එන්න) අන්න ඒ වගේ

12. අල්ලපු ගෙදර එකා හරි කමක් නැ සුරුට්ටුවක්, බීඩියක්, ගන්ජා etc.. බොනවා දැක්කොත්.. සුරුස් ගාලා ඔයා කැරැක්ටර් එක මාරු කර ගන්න......
ඒ කියන්නෙ           අල්ලපු ගෙදර "මිනිහා = ඔයා" වෙන්න ඔනේ... ඔන්න දාන්න පොස්ට් එකක්.. මේක බීවා.. අරක බීවා කියලා.. හිට්ස් ඒවි නාන්න...

13. මංත්‍රී මාමා කෙනෙක් හරි රටේ ලොක්කෙක් හරි කරපු හොද දෙයක් ගැන දාන්නත්

14. කුණුහරුපෙන් තමන් හරි ඇනෝනිමස් කමෙන්ට් එකක් දාගන්න..


ඉතිං මේ ටික මදැ.. මේවා කරලා බලන්න.. ආයේ කියන්න දෙයක් නැ.. අවුරුදු ගානක පලපුරුද්ද මත ලියපුවා මෙවා..  හිට්ස් ඒවි එපා කියන්න..  :D

මේවා ලිවා වගේ නෙවේ.. බනියාට මරණ තර්ජනත් එන්න තියෙන මෙව්වා එක වැඩියි.. මොකද මං දැක්කා සුදාරක මලයා අර මලින්තගේ ටීවිට් එකෙන් පස්සෙ මෙන්න මෙහෙම දාලා තිබ්බා.. :D

ssudaraka Supun Sudaraka

@malinthe අම්මටහුඩු වෙනව. මගේ ඊළඟ පෝස්ට් 10 ඇතුළත ඒ වගේ එකකුත් ලියනව. ;) @anushk4

 

 

PirateBunny..෴ 

 

.

නුවර බස් එකෙ හිරවී ලියමි...(සෙන්චරි බාගෙයි හැපිබර්ත්ඩේ එකයි සැමරීම පිනිස ලියමි. )

පට්ට අමාරුවෙන් ගුලි ගැහී සිටිමි..ඒත් ලිවිය යුතුමය.. අද බනියාට ස්පෙසල් ඩේ එකකි..එනම් බනියා මෙලොවට ආපු දවසය..

සමහරුන්ගේ වාසනාවටත්.. සමහරුන්ගේ අවාසනාවටත්.. සමහරුන්ගේ කරුමයටත් අද වැනි දිනයක බනියා ඉපදුනේය.. මට කරන්න දෙයක් නැත..මං ඉපදී අවසානය.. අද ඉපදුනාමයැයි මට හරියකට ශුවර් එකක් නැත.. මොකද මං ඉපදෙන කොට කලේ මොනාද මතක නැත.. කෙසේ හෝ ඉපදී දැන් නාකිවෙමින් පවති.. එනම් බනියාට දැන් 20 කි.. අම්මාට නම් මං තාම පොඩි එකෙකි..

මේ ලියන අතර තුරත් FB හී වෝල් එක පිරී ඉතිරී යමින් ඇත.. එලෙසම SMS කෝල් හෝ ගාමින් පැමිනේ..  මට හෙන සතුටුය..ඒ මක්නිසාදයත්, මට යාලුවෝ රොත්තක් ඇත.. කිසි කලෙක දැක නැති උනුත් විශ් කර ඇත.. යාලුකම් වලට මූනු දැකීමක් ඇවැසි නැත.. එලෙස මං පෙම් කරද ඇත.. එව්වානම් දිග කතාය :D:D තවද ගැණු ළමයින්ගෙන් උම්මා 2-3 ක් ලැබි ඇත..එව්වා ෆේක් උම්මායැයි මට සැකය.. එත් අවුලකුත් නැත :D

ශිට් එකට අල්ලපු ශිට් එකේ එකා මට හෙත්තු වී හොද නින්දක් දා ඇත.. මට දැන් මලවිකසිත වෙමින් පවතී.. හිරවී තදවී යන එකට මට අරහංය.. ඒ අස්සේ මේ යකා මට හේත්තුවක් දමා ඇත.. කෙල්ලෙක් නම් ඉවසිය හැක.. එත් මූ මුස්ලිම් එකෙකි.. වැලමිටෙන් ඇන්නත් මූට ගානක් නැත.. ඔනිමගුලක් කියා මාත් ලියමි..
  ලියන එකත් මහ කම්මැලි වැඩකි.. බස් එකේ සිට ලියන්නෙ පළමු වතාවටය..
මේක හරියන මගුලක් නොවේය.. තවත් උන් කන්න වගේ ලැප් එක දිහා බලමින් කෙල හලති.. ලැප්ටොප් එකට ඇස්වහා කටවහා වැදී හාඩ් එකවත් පිච්චුනොත් මට ඉදලා වැඩක් නැත.. මක්නිසාදයත් ෆිල්ම් බරගානක් ඇත.. හන්ගපු ෆොල්ඩර 2-3 කුත් ඇත.. ඒ මොනාදැයි මගෙන් ඇහුවේ නැතුවාට කමක් නැත.. ;-) තව පොටොස් ටිකත් මට මාරම වටිති.. බැක්ප් ගන්න එකත් මරන්නා හා = වැඩකි..

මට දැන් එපා වී ඇත.. ඉතිරි ටික ගෙදර ගොස් ලියමි..

...............................................................................................................................
Home Sweet Home ය
මම දැන් නුවර ගෙදරට සැපැත් විය.. මොබිටෙල් එකේ මාමලා නැන්දලාගේ අම්මලා තාත්තලාද මට මතක් විය.. ඒ අයියා කිව් දෙයක් හරියකට පැහැදිලි නැති ඌ නිසාය.. අයියා ටවුමේය.. මං ගෙදරට ඇවිත් ඇත..වස කම්මැලිය.. මං ප්ව්මන්ට් එකේ සිට නැවත ලියන්න පටන් ගත්තෙමි..

නැවත කිසි දවසක බස් වල සිට බ්ලොග් නොලියමි...

..........................

ලියන්න කතා 2-3 ක් තිබ්බත් මං ඉවසන් උන්නෙ අද විශේෂ දවසක් කරගැනිමේ බලවත් ආසාව මතය.. එනම් අද මේ ලියන්නෙ 50 වැනි ලිපියයි.. බ්ලොග් ලියන්න අරන් අවුරුදු 3 ක් උනත්. තාම ලියා ඇත්තේ ලිපි 49 කි.. මෙකත් එක්ක 50 කි.. එව්වාට හේතුද මං දන්නෙ නැත.. හිතෙන විදියට කම්මැලි කමටය...
මේ අවස්තාවෙදි විශේෂ ස්තුතිය පල කරයුතු කෙනෙක් ඇත.. එනම් ඩැනී අයියාය..
බනියාව බ්ලොග් ලිවිමට යොමුකලේ ඩැනි අයියාය..  ඔහුට හෙනට ස්තුතිය මෙම අවස්තාවේ පුදකර සිටිමි..

එලෙසම ගයාන් කල්හාර මල්ලීටද ස්තුතිය.. ඒ මක්නිසාදයත් බනී කියා නම දැම්මේ ඌය..! ඌට හෙන ගැහුවත් අවුලක් නැත..   :D:D:D:D
එලෙසම කමෙන්ට් කරමින් මාව දිරිමත් කල සැමටත් ස්තූතිය මෙලස පුදකරමි..!

දැනට මේ ඇතිය.. මට හෙන නිදිමතය.. මම නිදාගන්නට යමි..
මට සුභ උපංදිනයක් වේවාය..

විශ් කල හැමෝටමත් ස්තූතියි..!

..

අවාසනාවට ඇත්ත කතාවක්...

     මේක ඇවිල්ලා මරණය හා සම්බන්ද ඉතා ඛේදනීය කතාපුවතක්.. මං කවදාවත් හිතුවේ නැ මේ බ්ලොග් එක තුල මරණයේ ක්‍රැර බව විදහාපාන්න.. මේක අහලා කවුරුවත් හිත්කලබල කරගන්ටෝන නැ..


මේකයි කතාව..

දැන් මාස කීපයකට උඩදි... මායි අයියයි අක්කයි.. අක්කගේ යාලුවෝ සෙට් එකකුයි.. නුවර එළියේ ට්‍රිප් එක්ක යන්න ගත්තා...හරිද ?
ඉතිං කෝම හරි පිරිමි පරාණ 3 යි මුලු වාහනේටම තිබ්බෙ..එකෙක් ඩ්‍රයිවර් උන්නැහේ මං, හා අයියා.. අනික් ඔක්කෝම කෙල්ලො.. ඉකේ මට ලැජ්ජාවේ බැ අක්කලා අස්සේ...(නංගියෙක් උන්නා නම් මූ එපා කියයි) එහෙන් පාලු කපන මූසල සීතලේ හෆොයි.. එවන් දුකක් බව්වෙක්ටවත් අත්නොවේවා..!! ඉතිං කෝම කොම හරි අපි හරි විනෝදෙන් සිංදු කිය කිය ගමනේ යෙදෙනවා..


අනේ මට එතන නවකවදේ..  :-/ එකෙක් එහෙන් අදියි..අනිකා මෙහෙන් අදියි..හයියෝ සංසාරේ භාවේ දුකා.. කිවාලු.. ඕං ඔහොම ඉදිරියටම ඉදිරියටම මං මේ සියලු දුක්කදෝමනස්සයන් විදමිං පාඩුවේ ඉන්නවා..


ඔන්න මං අර ඉහත කී ඛේදනීය අවස්තාව උදාවෙන්න ගන්නවා.. මොටෝ බයික් එකක කොල්ලො දෙන්නෙක්.. අපේ වැන් එකට කිට්ටු කරලා.. පිටිපස්සේ ශීට් එකේ ජනේලේ ගාව උන්න අක්කා කෙනෙක්ට පැණිහිනාවක් දාලා..


කොල්ලා : හලෝ නංගිලා ට්‍රිප් එක්ක යනෝ නේ ?

අර අක්කා : නැ මේ වෙඩිං එකකට යන්නෙ..


කොල්ලා : ආ ඇත්තෙයි ? අනේ සුදූ ඔයා හරි සුදුයිනේ..


අර අක්කා : තැන්ක්ස් මෙයා..


කොල්ලා : මේ නංගි.. ඔයාගේ දුක දෙන්නකෝ...


අර අක්කා : ඇයි ඔයා දුක්ගන්නා රාලද ?


කොල්ලා : නැ නැ පැටියෝ.. ඔයාගේ ටෙලිෆොන් නොම්බර් එක..


අර අක්කා : අනේ මේ මගෙන් මුකුත් නාහා යන දිහාවක යනවා බුරුවෝ.. 


කොල්ලා : අනේ සුදු කෙන්ති ගියාම ඔයා හරි ශොක් ඩාර්ලිං..


අර අක්කා : මේ කුණුහරුප දෙකක් නාහා යනවද පවු නොදී ?


කොල්ලා : අනේ සුදු ඔයා කුණුහරුපත් දන්නවද ? ඒ පැටියෝ අපි ඉස්සරහා හංදියෙන් හැරෙනවා.. ඉක්මනට නම්බර් එක දෙන්ටකෝ.. ඔයා හරි ලස්සනයි වස්තුවේ.. 




අර අක්කට පුල් මල.. දැන් හැමොගෙන්ම අහනවා අනේ බං මොනාද කරන්නෙ මුං යන්නෙම නැනේ කියලා..


මේ අතර අපේ අයියාට මැරෙන්න හිනායි මේක දැකලා.. මූ එක පාරටම කොළ කැල්ලක් අරන් ෆොන් එකෙන් බලලා මොකක්දෝ නම්බර් එකක් ලියලා ආ නංගි.. මෙන්න මේක දෙන්න ශෙප් එකේ කියලා දුන්නා..කොම හරි ජනෙලෙන් අර නම්බර් එක දුන්නාට පස්සේ අර බූතයෝ දෙන්න යන්නගියා.. යන්නම් සුදූ ගාගෙන.. :-D


ඉතිං කෝම හරි මෙව්වට මැරෙනකම්ම හිනා වෙලා හිනා වෙලා ඔක්කොම ඉවර උනාට පස්සෙ තමා මතක් උනේ මොකක්ද අර නම්බර් එක කියලා..
ඔන්න දැන් හැමෝම අයියාගෙන් අහනවා මොකක්ද අර දුන්න නම්බර් එක කියලා..


අයියා කියාපී..
       ආ ඒකද.. ඒක මේ අර මල්ශාලාවේ මල්ලිගේ ටෙලිෆොන් නම්බර් එකනේ කියලා.. :D :D :D

අනේ ඒ කොල්ලො දෙන්නාට
"අනිච්ඡාවත සංඛාරා" තමා :D 


ට්‍රිප් එකේ සතුට 3-4 කරගෙන අපි කෝම හරි ගෙදර ආවා.. :D
එහෙනම් ආයේ මෙහෙම ශෝක නොවන කතාවකිං හමුවෙමූ.. එතකං බායි වේවා..!!

පා:ලී (අතිශයින්ම කොල්ලන්ට පමණයි..)

       උබලා කෙල්ලෙක්ගේ ටෙලිෆොන් නොම්බර් ඉල්ලන්න යනවා නම් අනිවා මචං එතන්දිම මිස්කොල් එකක් ගහලා බලපං හරියේ... :D

හැමදාමත් පික්ශුනටන මං

bunny...

.