රියදුරු බලපත්‍ර / චාරිකා සහ වෙනත් අතුරු කතා.

ඔන්න ඉතින් කාලෙකින් බනී අවා blog එක පැත්තෙ. බනීට කොහෙද යන පිස්සුවක් හැදිලා ඩ්‍රයිවින් ලැයිසොන් ගන්න හිතුනනෙ නුවරටම ගිහිල්ලා. (ඒකනම් මාර පිස්සුවක් තමා :D)කොහොමින් කොහොම හරි ඔන්න දැන් බනීට ශ්‍රි ලංකාවේ ඔනැම හතර දිග්බාගේ ගිහින් රවුම් ගහල එන්න පුලුවන්. ඒ උනාට ඒකට කාපු කට්ට මතක් වෙනකොටනම් තරු විසිවෙනවා. ඒකත් හරි අපුරු කතාවක්.
බනී ලැයිසොන් අරගත්තෙ බනීගේ අක්ක ලැයිසොන් ගත්ත තැනින්මයි. කොහොම හරි මට දවස් පහක් විතර වාහනේ අරගෙන යන්න දුන්නා. කිසිම දෙයක් කියලනම් දුන්නෙ නැ.මොකද බනී කලින්ම ඒවට ලැස්ති වෙලානේ හිටියේ. (ආ එකක් කියලා දුන්නා වාහනේ නවත්වනකොට මතක ඇතිව සිග්නල් දාපන් කියලා සර් ටොක්කක් අනින්න හැදුවනෙ :P) කොහොමින් කොහොම හරි ඔන්න ටික ටික ට්‍රයල් පෙන්වන දවසත් කිට්ටු උනා. මේ අතරෙ තමා බනීට මතක් උනේ මෝට බයික් එකටත් ලැයිසොන් ගන් දැම්මා නේද කියලා. අප්පොච්චියේ මට අමතක උනා ලැයිසන් එක ඔනනම් 8 ගහන්න ඔනැලු. මාර වැඩේ මම මීට කලින් කවදාවත් අට ගහල කොහොම හරි අපේ සර් කිව්වා එහෙනම් 8 ගහන්න පුරුදු වෙන්න කියලා. ඒපාර තවත් කට්ටියක් එක්ක බයික් එකකුත් අරගෙන ගියා පිට්ටනියකට. අප්පා ඒක පිට්ටනියක් නෙවේ කැලයක් ඇඩි දෙකක් විතර තන කොල හැදිලා(මෙච්චර හරක් ඉන්නවා ඒ තනකොල ටික කාලා නැනේ). කොහොම හරි ඒ පිට්ටනියෙ තිබුනා අත ඇරලා දාපු වොලිබෝල් කෝඩ් එක හයි කරන කනු දෙකක්. ඒක වටේ තමයි 8 ගහන්න පුරුදු වෙන්න කිව්වෙ. ඔය අතරෙ වැන් 1ක ඉගන ගන්න අපු කොල්ලො සෙට් එකක් නහයෙන් අඩනවා පුරුදු කරන්න කියලා. ඒපාර සර් අපිට බයික් එක දීලා යන්න ගියා. අප්පා ඉතින් නරි රැලට කුකුල් කොටුව දුන්න වගේ. අපි ඉතින් දන්න කියන වැඩ කැලි දදා 8 ගහනවා :D ඔය අතරෙ හිටියා බයිසිකලේ බ්‍රේක් එක තියෙන තැනවත් දන්නෙ නැති කොල්ලො සෙට් එකක් උන් නිකන් කන්න වගේ අපි 8 ගහන විදිය බලන් ඉන්නවා. ඒපාර ඉතින් අපිට දුකයි වැඩේට මොකද තව දවස් 2යි තිබුනෙ ට්‍රයල් පෙන්වන්න. ඒපාර අපි උන්ට පුරුදු කරන්න ගත්තා කොහොම හරි සර් එන කොට උන්ට හොදට බයික් එක හසුරවන්න පුලුවන් වෙලා තිබුනා.කොහොමත් ඉතින් සර් ගේ නම අපේ හම තමා. මේ වැඩෙන් තවත් එක හොද දෙයක් වෙලා තිබුනා අපි එතනින් යන කොට පිට්ටනිය ගල් රෝලකින් තලලා වගේ ලස්සනට තිබුනා :D
ඔන්න ඉතින් අපේ ට්‍රයල් පෙන්වන දවසත් අවා එදා උදේ පන්දරම කච්චේරියට ගිහින් පැය 3 විතර පෝලිමේ ඉදලා අත්සන් වගේකුත් අරගෙන ට්‍රයල් ඒරියා එකට ගියා.යන අතරෙ නුවර කඩේකින් කන්න අමතක කලේ නැ. මේ වෙන කොට මට යාලුවො 12 විතර හම්බ වෙලා හිටියා මේ අයගෙන් හත් දෙනෙක් මාත් එක්ක කන්න අවා. අප්පා කනවයෙ කියලා සීමාවක් නැ කාගේන කාගේන යනවා.කාල මදි වෙලාද මන්දා ඩෙසට් එකත් ඔඩර් කලා. කොහොම හරි ඉතින් එවටත් වග කියලා වේටර් අයියට කියලා බිල ගෙන්න ගත්තා අප්පා බිල දැක්කම කැමත් නොකැව වගේ 1600 ගානක් මට මතක හැටියට. මොනව කරන්නද පිගන් හොදන්නයැ ඔක්කොම එකතු වෙලා සල්ලි දාලා බිල බේරුවා. එපාර ට්‍රයල් ඒරියා එකට ගියාම තමයි කිව්වෙ පැය 4 විතර ඉන්න ඔනලු එක්සැමිනර් මහත්තයා එනකම්. මොනව කරන්නද ඔන්න ඔහේ හිටියා. මේ අතරේ අපි 8 ගහන්න පුරුදු උනා කොහෙද අට නෙවේ එතන ගහන් පුලුවන්. මහ මඩවලක් ඒක.බයෙන් බයෙන් කොහොම හරි 8 ගහ ගත්තා. අපිට ලොකු චාන්ස් වැදුනා රිවස් එක් එහෙම බැලුවෙ හරිම ලේසි තැනක පොඩි දුරයි ගෙනියන්න දුන්නෙ. ඒ වගේමයි 8 ගැහුවෙත් 2පාරයි. කොහොම හරි ඔන්න දැන් බනීට ලැයිසොන් තියෙනවා. :)

මේ අතරේ බනීලගේ පවුලෙ අනික් කට්ටියත් නුවර එන්න ආවා. ත්‍රිකුණාමලේ පැත්තෙ ගිහින් එන්න හිතාගේන ඒපාර අපි ඔක්කොම කට්ටිය එකතුවෙලා පිටත් උනා හරි අපූරු ට්‍රිප් එක. කියලා වැඩක් නැ මරේ මරු. මේ ඔක්කොම තැන්වල රවුම් ගහලා රවුම් ගහලා කන්න කියලා කඩේකට ගියා. අප්පා අපි යනවත් එක්කම එතන්ට හමුදා මාධ්‍ය ප්‍රකාශකත් ඇවිල්ලා මට නමනම් මතක නැ. කොහොම උනත් හරි හොද කට්ටියක් කියල තමයි තේරුනේ. කිසිම ආරක්ශාවක් නෑ නිකන්ම ඇවිල්ලා. අපි කාලා බීලා එලියට එද්දි මෙන් බොලේ හමුදාවේ මෝට බයික් 3කින් විතර ඇවිල්ලා හෙන සෙට් එකක්. ඒකේ ඇවිත් තියෙන්නෙ කිලිනොච්චියෙ ගුවන් හමුදාව බාරව ඉන්න කැප්ටන්. එයා අපෙ අයියගෙ යාලුවෙක් හරිම පුදුම වැඩක් තමා. එයා අපිව හොයාගෙන ඇවිත්. කොහොමින් කොහොම හරි අපි ඔන්න එන්න පිටත් උනා මේ අතරෙ තමා බනීලගෙ තාත්තට මතක් වෙලා තියෙන්නෙ බනීට ලැයිසොන් තියෙනවා නේද කියලා :D හප්පච්චියේ ඔන්න ඒපාර මට කියනවා වාහනේ අරන් යන්නලු. එලකිරි තමා මමත් ඇගිලි ගැන ගැන හිටියෙ වාහනේ නිත්‍යානුකුලව අරගෙන යන්න (මොකද මෙච්චර කල් වහනේ පැද්දෙ හොරෙන් නොවැ ;D )අනේ ඉතින් ඔහොම අරගෙන එද්දි පොලිස් මාමා කෙනෙක් අත දැම්මනෙ වාහනේට හප්පා මට තරු විසික්කා උනා. කොහොම හරි මායි අයියයි බැහැල ගියා මොකද බලන්න. ඔන් කියනවා ඉස්සරහට අපු ත්‍රිවීල් එකකට ලයිට් ඩිම් කරල නැතිලු. මොනව කරන්නද දැන් ඉතින් ඔන්න දඩකොලයක් දෙන්න ලැස්තිය.කොහොම හරි අයියා හෙන බොරුවක් දාලා මාව බේර ගත්තා. ඒපාර විනඩි 10 විතර අවවාදටික් අහගෙන යන්න කිව්වා. හොද කම කියන්නෙ පුතා අනික් දවසෙ පරිස්සමට යන්න කියලා ඔලුවත් අතගෑවා :). ඔහොම ඉතින් ගාට ගාට (ගාට ගාට කියන්නෙ පැයට 70km විතර වේගයක් තමා ඉතින්) ඇවිත් රෑ 11 විතර වෙන කොට නුවරට අවා.

කොහොමින් කොහොම හරි ඔන්න සති 2ට විතර පස්සෙ යහතින් ගෙදර අවා තවත් මේවගේ කතාවකින් හමුවෙමුකෝ ! අදට ඉතින් ඇති.

.