කැමරා ජීවිතයක ඇරඹුම.. හා නියම මනුස්ස කම..

      හම්මේ.. සති 3-4 ක් ගිහින්ද කොහෙද.. blogspot කියලා දකිත්දිත් කම්මැලියි අප්පා.. :-/
 මේක නම් නොකියාම බැරි කතාවක් නිසා, තාවකාලිකව කම්මැලි IC එක ගලවලා තියලා ලියන්න පටන් ගත්තා :D

මෙන්න මේකයි කතාව.. කාලේක ඉදංම බනියාට කැමරා ගැන මාරම උණක් තිබ්බා... ඕක මාරම දරුණුයි..! ඉතිං නිකන් එව්වා හරියන්නෙත් නැ DSLR...DSLR... එව්වා විතරයි.. හැහ්.. පොල් ගෙඩියක් රුපියල්ම 60 ක් වෙච්චි කාලේක DSLR එකක් කියන්නෙ ගෙයක් හදන සල්ලි නෙවැ :D

ඉතිං තාවකාලිකව ඔය DSLR උණ සම්බන්දව තිබ්බ IC එකත් ගලවලා පැත්තකින් තිබ්බා..
මොන පික්සුද.. නිතර නිතර කැමරාවක් කෝම හරි මගුලක් වෙලා මතක් වෙනවානේ.. අනේ ඉතිං ඒ වෙලාවට කැමරා වලට මිල ගණන් නියම කරපු එකාගේ දෙමාපියං සිහිපත් කරලා නිකා ඉන්නවා.

ඉස්සර නම් DSLR එකක් දැක්කාම කලන්තේ ස්වභාවයක් එනවා.. මං දන්නවා DSLR එකක් තියෙන කෙනෙක් ඒක පරිස්සම් කරන්නෙ දෙවෙනි ගෑනී පරිස්සම් කරනවා වගේ.. :D ඉතිං හැමෝගෙන්ම අනේ බං දියං මචං ඩිංගක් කියලා ආසාවට ඉල්ලන්නත් බයයි.. එව්වා හරියන්නැ.. මගේම එකකට යන්න ඔනි මතේ තමා බනියා උන්නෙ..
ඉතිං ඔහොම කාලයා බනියාට කොචොක් කර කර ඉදිරියටම යනවා..  (අහුවෙයිනේ ඕකා මට)

මේං ගිය බ්‍රහස්පතින්දා (2011..02.24) අපේ ගයාන් කල්හාර මලයා ලිංක් එකක් එවාපී...
අප්පච්චියේ.. කැමර් එකක්.. :-D අපේ තවත් බ්ලොග් ලියන සහෝදරයෙක්.. කැමර් එකක් ගැන දාලා තිබ්බා.. වෙනකවුරුත් නෙවේ සංහිඳ පාමුළ කියලා බ්ලොග් එකක් ලියන විමුක්ති අයියා..
ඉතිං එයා කියලා තිබ්බා කැමර් එකට 12000.. ත් 15000.. දාහත් අතර ගානක් බිඩ් කරලා කමෙන්ට් කරන්න කියලා..
     ඉතිං බනියත් ඒ අයියට මේල් එකක් දාලා.. මගේ දුක්ගැනවිල්ලත් කිවාම ගානක් කියන්න කිවා.. මං මුලින්ම එයාට කීවේ රු18000.. ක් දෙන්නම් කියලා. මොකද ඒ කැමර් එක ඊට වඩා දෙගුණයක් විතර මිලයි.. මේං බනියාට රිප්ලයි එකක් එනවා.. ඇස්දෙක අදහාගන්නත් බැ.. රුපියල සතේටත් ගහමරා ගන්න කාලේ.. මෙහෙම මිනිස්සුත් ඉන්නවාද කියලා බනියාට හිතෙන්න ගත්තා.. ඇස්දෙක පිහිදැමුනේ නිකන්ම වගේ.. (හීනයක්ද කවුද දන්නෙ :D)
   ඒ අයියා කියලා තියෙනවා.. අනේ මල්ලි මට වැඩිපුර සල්ලි එපා.. ඉතිරි සල්ලි වලින් ඔයා ට්‍රයිපෝඩ් එකක් ගන්න... මට 12-15 අතර ගානක් දෙන්න.. ඔයා ගන්නවා නම් මං ලක්ශෙට ඉල්ලුවත් පොරොන්දුව කඩකරන්නෙ නැතිව ඔයාටම කැමර් එක දෙන්නම් කියලා.. ඉතිං මං හැරුන තැපැලෙන්ම 15 දෙන්නම් කියලා යැව්වා මේල් එකක්.. ඔන්න වැඩේ ඕකේ..
ඒ වෙද්දිත් එයාගේ බ්ලොග් එකේ කමෙන්ට් වැටිලා ... 15000, 18000 , 18500, 20000 ත් අතර ගනන්...

    ඒත් මෙන්න මේකයි නියම මනුස්ස කම කියන්නෙ.. එයත් මං වගේම කැමරාවකට හීන මවපු කෙනෙක්.. දැන් එයාට කැමරා දෙක්ක තියෙන නිසා තමා මේක විකුනන්න දාලා තිබ්බෙ.. ඉතිං එයත් මගේ දුක දන්නවා හොදටම.. :-)

ඉට දවසකට පස්සෙ මට රත්නපුරේ ඉදන් ගාල්ලටම කැමර් එක එවලා තිබ්බා.. අංකල් කෙනෙක් අතේ.. ඉතිං මට රත්නපුරේ යනවාට වඩා ඒ අංකල්ට බස් වියදම දුන්නාම ලාබ නිසා මාත් කැමති කියලා එහෙම ගෙන්න ගත්තා..

ඉතිං මේ පොස්ට් එක ඒ මනුස්සකම දන්න විමුක්ති අයියටයි..
මං කවදාවත් නොදැක්ක මේ බ්ලොග් එකේ ලිංක් එක මට පෙන්නපු අපේ කල්හාර මලයාටයි ගොඩාක්ම පිං.. :-)

මේං මේක තමා කැමරාව

කැමර් එක ගැන නම් මං වැඩියමක් ලියන්න යන්නෙ නැ.. ඒ ගැන විස්තර ඔනි තරම් Google Search පාරක් දැම්මාම විස්තර ඒවි...


මාත් කැමරා ගැන වැඩිවිස්තර බලාගන්නෙ මෙන්න මෙතනින්...

ඉතිං ආයේ දවසක හමුවෙමූ .. 

මට ජය වේවා.. :-D

කැමරාවක් ලැබුණ මම
Bunny

උබට මොකටද යකෝ ඒක ?

    හලෝව්.. හරිම කම්මැලයි අප්පා.. බ්ලොග් එක දකින කොට මරන්න වගේ... දවසට මට බ්ලොග් පොස්ට්‍ 100- 200 උනත් ලියතැහැකි කිසි ගින්නක් නැතිව.. කොස්සකට කියලා තියෙන්නෙ කතාවට මුල පුරන හැටි, ඒක නැතිව කෝමද අප්පා පොස්ට් එකක් ලියන්නෙ.. (නෝදෝකිං මේකාගේ පංපෝරිය) මොකාද මංදා කතාවට මුල පුරන්න ඔනී කියලා හොයා ගත්ත එකා.. ඔය අයිස්ටයිං වගේ පංඩිතයෙක් වෙන්න ඇති.. හිහ්.. ඉගෙන ගන්ටම ඔනීද අයිස්ටයිංලා වෙන්න.. අයිස් ගැහුවාම බැරියැ අයිස්ටයිංලා වෙන්න.... :-D
 (මේ කතා අහලා බොලාලා අයිස්ගහනවා හේම නෙවේ ඕං...)

තව මොනා හරි මෙතන පුරවන්ට ඔනී නැත්නම් අද කතාව සූටිම සූටි එකක්  :-D

එක්කො ඔන්න ඔහේ කියලා දානවා..

හ්ම්හ්ම්හ්ම්.. ආ කියන්න බැරි උනා.. බ්ලොග් පොස්ට් ලියනවාට වඩා කම්මැලයි අප්පා කමෙන්ට් වලට රිප්ලයි කරන්න :( මෙව්වා අහලා ඕං කමෙන්ට්‍ නොකර ඉන්නවා හේම නෙවේ..)
(මේකාට යකට ඌණ තාවයද කොහෙද..මෙච්චරටම කම්මැලි කම)

දැන් මං බලාගෙන එක දිගටම බනියා දාපු පොස්ට් වල කමෙන්ට්‍ වලට රිප්ලයි කරලා නැ.. නොදෝකිං මේ ගොන් හාවා..

හරි හරි,.. ඔන්න මට ඔනී විදියට කතාවට මුල පුරව ගත්තා... හිහ් හිහ් හිහ්.. :-D

මේං මේකයි කතාව..

අපේ ඉස්කෝලේ අයියා කෙනෙක් උන්නා.. අමිත්ත කියලා.. මගේ ක්ලාස් මේට්‍ වගේ තමා මැන්ස්.. බට් මම මැන්ස්ට වඩා අවුරුදු 2 අඩුමල්..  (අඩුමල් = බාල)
හේතුව බනියා කවදාවත් තමන්ගේ ක්ලාස් එකේ පැයකට වඩා ඉන්නේ නැ.. යන්නෙම ඔය සයන්ස් ක්ලාස් පැත්තෙ.. මැට්ස් ක්ලාස් පැත්තෙ.. (ඔය කිවාට ඕකා මෙලෝ මගුලක් ඉගෙන ගත්තෙ නෑ)

ඉතින් අදටත් ඔය ලොකු අයියලා සෙට්‍ එක තමා බනියලාගේ යාලුවෝ.. අපේ ක්ලාස් එකේ කියලා එකෙක්ගෙවත් කන්ටැක්ස් නැ... කතා කලත් ඔය පාරකදි අහු උනොත් තමා..
ඉතිං දුකේදී සැපේදී හැම මගුලෙදිම අපි ඔය A/L ක්ලාස් වල අයියලා එක්ක තමා ජිවත් උනේ... ඒක හරි විනෝදයි... විසේසෙන්ම බනියා තමන්ගේ පංති වලින් වෙන් උනේ හේතු ඇතුව..
 එකක් තමා අපේ ක්ලාස් වල උන් කම්පියුටර් කියන වචනේ තහනම් වචනේ කලා..
අනික බනියාව හැමදෙනාම කොන් කලා.. :-( ක්‍රිකට් ගහන්න ගියත් පන යනකම් පිල්ඩිං කරනවා..  බැට්‍ එක අතින් ඇල්ලුවත්, ඒ අල්ලන්නේ පිට්ටනියට අරං යනකම් විතරයි..  වොලිබෝල් ගහන්න ගියත් බලන් ඉන්න තමා වෙන්නෙ. හැම දේකදිම බනියා කොන් උනා.. අදටත් බනියාට හිතා ගන්න බැරි මොකදෝ මෙච්චරටම බනියාව කොන් උනේ කියලා.. ඔය කොන් කිරිලි තාඩන පීඩන අස්සේ බනියා අඩපු වාර ගාන එමටයි.. (දැනටත් මේක ලියද්දි ඇස්දෙක නොදැනීම තෙත්වෙනවා වගේ.) ඒත්  බනියා නෙවේ ඔව්වාට සැලෙන්නෙ.. බනියා ගත්තා තීරණයක්.. 
       ඉන්නේ නැ ක්ලාස් එකේ.. යනවා A/L පංතිවලට.. ඉතිං ඔව්වාගෙන් හිත ගත්තු තැනක් උනේ සයන්ස් ක්ලාස් එක.. ඒකේ අයියලා අක්කලා කවදාවත් බනියාට හිත රිදෙන්න දෙයක් කියලා නැ.. උං මොනා හරි දෙයක් බනියාට කියලා දුන්නා.. ඉතිං මගේ හොදම යාලුවෝ උනේ ඒ අයියලා අක්කලා.. අදටත් මචං බං කියලා කතා කරන්නේ උං එක්ක.. ඉතිං ඔහොම හොදටම පිට් වෙච්ච කෙනෙක් තමා අමිත්ත අයියා කියන්නෙ.. එයාලාගේ ගෙදර අයත් බනියා හොදටම අදුරනවා...
 ඉතිං මේ ලගදි තමා අමිත්ත අයියලාගේ ගෙදර හදලා, ගෙට පෙදිංචියට යන්න දිනයත් ආවේ... ඉතිං ඒ වෙනුවෙන් දානෙකුයි පිරිතකුයි තිබ්බා.. බනියත් ඕය වැඩ කටයුතු වලට උදව් පදව් කරලා.. (මොන උදව්ද, කාපු එකම තමා කල ලොකුම උදව්ව) ඔන්න දැන් පිරිතුත් ඇහුවා නිදිමරාගෙන..

හුටා..එළිවෙන කොට ඉන්න බැ නිදිමතේ වැක්කෙරෙනවා.. හෆොයි..මෙහෙම කොහෙමද දානේ කන්නෙ.. අනික එන මිනිස්සුන්ට කෝමද මූන දෙන්නෙ... හරියන්නැ.. බනියා ගියා ගෙදර... හැහ්... ගියා විතරයි ඇදට වැටුනා.. වැටුනා නෙවේ ඇද හොයාගෙන පාවෙලා ගියදා කොහෙද... කොම හරි 8 ට එලාර්ම් එකත් තියාගෙන පැයක් හරි නිදියනවා කියලා ඕං දොයි...

හැහ් මොන කරුමෙකට එලාර්ම් හැදුවාද මංදා නිදාගන්න නැ.. ආයෙ වැඩි කලා පැයක්.. 9 යට.. හෆොයි නිදාගත්තෙ නැද්ද කොහෙද,,, ආයේ වදිනවා එලාර්ම් එක.. මේ මගුල හරියන්නෙ නැ.. දැන්ම දානෙ ගෙදර ගියේ නැතොත් නොන්ඩිය.. දඩ බඩ ගාලා මූන හෝදගෙන ඕං පාරට බැස්සා.. කොහෙද.. නිදිමතතතතතතතතතායි..... හැහ්.. යනවා යනවා බස් හොල්ට්‍ එක ලගට එන්නෙත් නැ.. අපෝ යනවා නෙවේ ගාටනවා..

ඔන්න දැන් තමා එන්ටර්ද මිශන් කිවාලු

මේං එනවා ඉන්ග්ලිශ් නම්බර් තියෙන වැන් කට්ටක් ඉස්සරහාට, හුටා මේ අදුරන එකෙක්නේ.. මේං මේකා අහපි..

මැන්ස් : හලෝ බනී... කොහෙද මේ යන්නෙ ?

(මොන කරුමයක්ද..මල ජම්ප් වෙච්චි වෙලාවට අහන එව්වාද මේ)

බනී : ඈ යකෝ. තොට මම යන හැම මගුලම කිය කිය යන්ට ඔනීද ?...

(සැ:යූ: මා කල ප්‍රකාශයේ "යකෝ" යන්නට වෙනත් සිංහල වචනයක් යොදාගෙන තිබිනි.. වල් හාවා යන කාර්ඩ් එක තවත් ඉස්තීර වන නිසා.. එය නොදා "යකෝ" යන්න ආදේශ කලෙමි..)

අරයකාගේ ඩීසල් වාහනේට මම හරියට ලංකා සුපර් පෙට්‍රල් දැම්මා වගේ.. අරූ ආ වේගෙටත් වඩා පාගලා යනවා...
හුටා.. ටින්ටඩ් කරපු වීදුරු අස්සෙන් මට තැඹිලි පාටට රෙදි වගයක් පේනවා... හෆොයි..
           ජිවිතේ කරගත්ත ලොකුම ගොන් කම.. මෙවන් විපතක් සතුරෙක්ටවත් නොවේවා... දැන් නම් ගමේ ජීවත් වී වැඩක් නැත.. වහබෝතලයක් ගන්න අතේ සතේ නැත..

පිටි පස්සෙ ඉදලා තියෙන්නෙ ගමේ පංසලේ ලොකු හාමුදුරුවෝ බොලව්.... :-(

අනේ අම්මපා.. අරයකාට හාමුදුරුවෝ ඉස්සරහින් තියාගෙන යන්න බැරි උනේ මොන මගුලක් නිසාද මංදා.. :-/ ඒත් කමක් නැ.. පොඩි හිනාවක් දාගෙන පලයල්ලාකෝ යන ගමනක්.. මොන මගුලකටද මම යන දිහා ඇහුවේ...

ලංකාවේ වාහන වල වීදුරු ටිංටඩ් කරන එක තහනම් කියන, නීතියට නම් මම එක පයින්ම කැමතියි..!!

පා:ලී: ඔය වාහන වල යන අයට බනිද්දි. පොඩ්ඩක් පිටිපස්සෙ ඉන් වුද කියලා බලන්න අමතක කරන්න එපා ඕං...!!

මොනා හරි බකට් එකක් පෙරල ගන්න මම 

Bunny...

..