ඉන්සයිට් ප්‍රේමය..දෙවැනි කොටස (දික්කල කෙටිකතාවක්)

ගයියත් සමඟ මා යන විට ඩොක්ටර් තවත් කෙනෙකු සමඟ කතාවක පැටලී සිටි නිසා අපි බාදා නොකල බලා උන්නෙමු, ආ මහත්තයලා එන්න එන්න මාගෙ දැහැන බිදිමින් දොස්තර මහතා අපිට කතාකරන්නට විය.. මම ගයියත් ඇදගෙන ඔහු වෙත ඇදෙන්නට විය, එන්න අපි මගේ කාඹරේට ගිහින් කතාකරමු.. ඩොක්ටර් ගේ පසු පසින් ඉස්කෝල වත්තෙ හොරා තැඹිලි කඩා අහු ඌ ශිෂ්‍යනායකයින් දෙදෙනෙකු විලසින් අපි කාඹරේට ඇතුලු විය.. පිලිවෙලට බෙහෙත් ජාති ලිපිගොනු අසුරා, ගත හිත මනබදින ආකාරයට කාඹරය අලංකාරව තබා ඇත..
බලහංකො බං පුස්තකාලේයි ෆාමසියයි එකට දාපු සුෆර්මාර්කට් එකක් වගෙනෙ... එළෝලු විතරයි අඩු.. එලෝලු ගනන් ඇති බං, එක්කො මේකෙ වැඩ කරන නර්ස් සුප් එකක් වත් හදන්න ගෙනිච්චද දන්නැ.. ගයියාගේ සුපුරුදු වාචාල කට එළිබසින්නට විය.. කට වහගනින් යකෝ, තොට මෙතැනට ඇවිල්ලත් කට වහං ඉන්න බැනෙ..
එන්න මහත්තයා ඉදගන්න.. නැවතත් ඩොක්ටර්ගේ හඩ,
ලෙඩාට කොහොමද ඩොක්ටර් ?
දැන් එයා යතාත්වෙට පත්වෙමින් පවතිනවා.. ඒ හැටි අමාරුවක් නැහැ..මහත්තයා හිතලා තිබ්බ නේ අකුණක් වැදිලා කියලා ?
ඔව් ඩොක්ටර්
අකුණක් වැදිලා නැහැ.. එයා සීතලකට අහු වෙලා.. බඩ ගින්නත් එක්ක පන නැතිව වැටෙන්න ඇති..  මම හිතන්නෙ එයා ඒ හැටි නීරෝගිව ඉදලා නැ ඔය සිද්දිය වෙන වෙලාවේ... මහත්තයා වෙලාවට ඒ ළමයා එක්කගෙන ආවෙ.. නැත්නම් තත්වේ නරක අතට යන්න ගොඩක්ම ඉඩ වැඩීයි.. අපි සිහිය ආපු ගමන් තව විස්තර හොයලා බලමු.. ඒ ළමයාගෙ ගෙවල් වලට දන්වන්නත් එපැයැ..
හරි ඩොක්ටර් එහෙම හොදයි.. අපි එහෙමනම් ගිහින් එන්නම්..
හරි මහත්මයා.. බොහොම ස්තූතියි මේ ළමයා එක්ක ආවට..
ආ සුලු දෙයක් ඩොක්ටර්.. අනික ඔහොම වැටිලා ඉන්න කෙනෙක් දැක්කාම අහක බලං යතැහැකිද..
අපි ගිහින් එන්නම්... ඔනි වෙලාවක මට කෝල් කරන්න..
එහෙම අපි ඩොක්ටර්ගෙන් සමුගෙන නැවතත් කොරිඩෝව දිගේ එළියට ඇදෙන්නට විය..

ඒ බං.. උඹ මොනාද අර කෙල්ලට ප්‍රථමාදාර විදියට දුන්නෙ ?
මං ඒ හැටි මගුලක් කලේ නැ බං.. පොඩ්ඩක් මසාජ් කලා. එච්චරයි..
අම්මපා උඹ වගේ පොරක් ඇ.. තෝ මෙතැන බොරු කියනවා මසාජ් කලා කියලා..  ඒකිගෙ ඇග අතගාලා.. තව මොන මොනා කලාද කවුද දන්නෙ.. උඹ තමා දවසකට හරි මිනිහා.. ආතල් ඇතිනේ ?
      මේ ගයියෝ.. මගෙන් කුණුහරුප දෙකක් නාහා යමංද ? නැත්නම් තෝ මේහේම ICU එකට යන්න තමයි ඔය දඟලන්නෙ.. කෝකටත් තොගේ කේන්දරෙ බලව්ව ගනින්.. මාරක අපල හදීසි අනතුරු, ඔය වගේ දේවල් තියෙද කියලා..!
හා හා යමං යමං මට අම්බානෙක බඩගිනියි.. ගුටි කාලා මැරෙන්න කලින් කාලා බීලා ඉන්ටොන..
හ්ම් යමං මං ඊයෙ රෑට කැවෙත් නැ..
....

හවස්වරුවේ නැවත අපි ඉස්පිරිතාලයට පැමිණෙන විට ICU එක ලඟ කාන්තාවං දෙදෙනෙකි.. මගේ මුහුන දෙස බලා බයාදූ බැල්මක් හෙලූ ඔහුන් නැවතත් ICU එකේ වීදුරුව දිහා බලන්නට විය..
ඒ අසලිං ඩොක්ටර් පැමිනෙන්නට විය.. ආ මහත්තයාල ඇවිල්ලානේ.. මං හිතුවේ නෑ ඒවි කියලා.. එන්න මහත්තයා.. මට මේ අයව අදුංවලා දෙන්න තියෙනවා..
අම්මා මේ ඉන්නෙ අර ඔයාලාගේ දූව වැටිලා ඉද්දි එක්ක ආපු මහත්තයා, ඩොක්ටර් මාව පෙන්වන්නට විය.. පුදුමයකි මා මෙතෙක් වෙලා බලං ඉද තිබෙන්නෙ අර ගෑණු ළමයාගේ අම්මා දිහා හා ඇයගේ අනික් ලඟ ඤාතී යැයි සිතිය හැකි අයකු සමඟය..
මේ අපේ patient ගේ අක්කා, එය කියූ සැනින් ඇයගේ අම්මා විලාප නගා හඩන්නට විය..
             අනේ බුදු මහත්තයෝ මහත්තයාට පිංසිද්ද වෙනවා මේ කල උදව්වට, මහත්තයාට මේ පිනම ඇති නිවන් දකින්න..
ඒ බං.. මේ ඇන්ටි හදන්නෙ උඹ දැන්ම මරා ගන්න ඔව්වට අහු වෙන්න එපා.. මේ දවස්වල මං අම්බානෙක බිසී මේ කට්ට කැවට.. එහෙම තියං නයිටක් ගහතැහැකිද බං ? ගයියා මට රහසිං කියන්න විය..
අනේ මේ යකෝ කටවහගනින් මගෙන් දෙකක් නාහා.. මම උගේ කකුලට ඇන්නෙමි..!
හරි හරි අම්මෙ දැන් අඩන්න එපා ඔක්කොම හරියාවි.. මං ඇයගේ හිත හදන්නට විය..
ඩොක්ටර් patient ගේ නම මොකක්ද ?
අහ් මට අමතක උනානේ කියන්න.. එයාගෙ නම "කසුනි"
කසුනි....?
 මගේ ගත සිත අඩපන වෙමින් පවතී.. කකුල් දෙක පන නැතිවී වැටේදෝ යන බියට මම අසල ඇති බිත්තියට වත්තම් විය.. මගේ හිත අතීතයේ එක් මූසල කාලාන්තයකට ඇදන් වැටිනි..
ඒ මොකෝ බං ගයියා මගේ පිටට අනින්නට විය.. නැ බං.. මුකුත් නැ..
බොරු කියන්න එපා අරකිගේ නම කිවාම උඹ මොකද අප්සට් ගැහැව්වෙ ?


හරි බං.. මං කියන්නම් නිදහසේ.. මෙතැන බැහැ.. හ්ම් එහෙනම් අපි යමං කොටුව පැත්තට.. මොනා හරි කාලා බීලා කතාකරමු..
මුහුදු හුලං වැදි වැදී නිදහසේ දෙයක් කතා කරන්න කියාපු තැන කොටු තාප්පෙ.. ගයියාගේ යොජනාව මං ස්තීර කරමින් මං කුඩා කල සිටම ආස තැනක් ඌ කොටුතාප්පෙ දිහාවට එන්නට අපි පිටත් විය..

මගේ සිත තවමත් විස්සෝපයෙන් කකියමින් ඇත.. කාලයක් හිතේ තදකරංඋන් බරක් නිදහස් කරගැනීමට මේ කාලයැයි මම සිතන්නට විය..


ඉතිරි කොටසින් නැවත හමුවෙමු...